Stationnetje Hulshorst

HULSHORST

Hulshorst, als vergeten ijzer
is uw naam, binnen de dennen
en de bittere coniferen,
roest uw station;
waar de spoortrein naar het noorden
met een godverlaten knars
stilhoudt, niemand uitlaat
niemand inlaat, o minuten,
dat ik hoor het weinig waaien
als een oeroude legende
uit uw bossen: barse bende
rovers, rans en ruw
uit het witte veluwhart.

Gerrit Achterberg (1930)

klik door naar:

Het stationnetje is het voormalig spoorwegstation in Hulshorst. Het werd geopend op 20 augustus 1863 . Het station is er gekomen op aandringen van een landheer, die een landgoed beheerde in de omgeving van de spoorlijn en die het station goed kon gebruiken voor zijn houthandel.

Het station gold als het station van de High Society, dit vanwege de aanwezigheid van voorname, al dan niet adellijke families in directe omgeving. De grond was toentertijd eigendom van de familie Van Zanbergens van het landgoed De Essenburg in Hierden. Zij lieten door het bos een grindweg naar het station aanleggen (de Essenburgweg) en hadden een alleen voor hen toegankelijk hekje naar het perron. Ook de burgemeester van Harderwijk, bewoner van Huize Hulshorst, had middels een eigen weg en hekje toegang.

De omgeving is zeer bosrijk en dat maakte het station ook uniek. Het station ligt vrij ver van het dorp midden in de bossen . Het scheen bekend te staan als bijzonder geschikt voor een heimelijk rendez-vous van 'minnende paren'.